Birkaç Hoş Sadâ

Oğlum… En masum, en tahir, en saf, tek günahsız, cennete en yakın yanım. Dünyaya rağmen, bunca kötülüğe rağmen tertemiz bir iyi olarak gönderildin; bize emanet olarak, koruyalım diye… Daha da ötesi, bunca kötülüğe rağmen öyle tertemiz, öyle masum, öyle saf gönderildin ki ibret alalım, sende görelim, senden öğrenelim diye… Bembeyaz bir sayfa ve melek saflığında bir masumiyetle… Rab’den gelmiş cennet kokulu bir hediye olarak… En güzelden gelmiş en özel hediye olarak... İyi hasletlerinin tümünü yitirmiş, fıtratından fersah fersah uzaklaşmış bu dünya hep korkutur beni. Maruz kaldığın en ufak bir kötü/lük ile bile içim içimi yer. Gözüm gibi baksam da, gözümden bile sakınsam da; O'nun yardımından gayrı gücümün yetmeyeceğinin farkında olarak, dua dua koruma dilerim Allah'tan. Gözlerin haramlara değmesin diye, kulakların yanlışları duymasın diye, kalbin de zihnin de kirlenmesin diye, zeval gelmesin kalbine diye, her zaman tertemiz/tahir kal diye dualar ederim. Tertemiz kal...

Sevgili oğlum , Biz baktığımızdan daha fazlasını görmek zorundayız. Çünkü olayların içyüzünü de fark etmek zorundayız. Hikmet denir buna; feraset de denir. Biz ferasetli, hikmetli olmak zorundayız. Ve feraset, hikmet dilemek zorundayız. Çünkü, “Allah, dileyene hikmet verir ve kime hikmet verilmişse, ona büyük servet verilmiştir. Ama akıl sahipleri dışında kimse bunu düşünüp anlayamaz.” (Bakara/269) Ve biz, bize öğretildiği gibi, bol bol dua etmek zorundayız, “Rabbim! Bana ilim ve hikmet ver; beni sâlihler kullarının arasına kat!” (Şuara/83) Ve biliyor musun, biliyor olmak hiç mühim değil; biz bildiklerimizle amel ediyor olmak zorundayız. Çünkü, "Bildikleriyle amel edene bilmedikleri öğretilir." Ve idrak de denir buna. İdrak etmek, idrak sahibi olmak zorundayız. Kalbimizin de beynimizin de aklımızın da irademizin de hakkını vermek zorundayız. Sevgili oğlum , Bir yerlerde birileri biz dersler çıkaralım diye türlü türlü imtihanlardan geçebilir. Bir yerlerde birileri...