Acımasız sözcükler, niyet okuyucuları, anlayışsızlar, fesat çıkaranlar ve zalimler şimdi daha çok korkutuyor beni.
Minik bir çocuk görünce mütebessime dönmeyen çehreler yahut masum bir çocuk ağladığında bile hissiz kalan kalpler şimdi daha çok şaşırtıyor beni.
Hz. İbrahim’in oğlu ile imtihanı, Hz. Âdem’in, Hz. Nuh’un, Hz. Yakub’un imtihanları… Şimdi daha çok korkutuyor beni.
Ölüm şimdi, yani sen doğduğundan beri, daha çok düşündürüyor beni.
Artık kendimi daha sık güçsüz hissediyorum oğlum, tıpkı bugün gibi.
Değiştiremediğim, müdahale edemediğim, düzeltemediğim, arayıp da bulamadığım şeyler…
Yani aczimin idrakı şimdi daha çok hissettiriyor kendini.
Benim taşıyamadığım yükler senin omzuna yüklensin istemem oğlum.
Kendi cesaret edemediklerimi senin omuzlarına yüklemek istemem.
Kendim isabet ettiremediklerimi sana hedef göstermek istemem.
İrademe zor kabul ettirdiklerim için gün gelip seni üzmek istemem.
Senin kararlarını veren ben olayım istemem.
İçimde kalmışları bir gün sana dayatmak istemem.
Hesap edemediklerim yarınlarda senin yollarına çıksın istemem.
Bugün cevaplayamadığım sorular senin yarınlarına kalsın istemem.
Sen beni izliyorken hata etmek istemem.
Sen peşimden geliyorken yanlış yöne gitmek istemem.
Yürürken de koşarken de, ilerlerken de dururken de, varırken de kaybolurken de… Bir ömür elinden tutmaya hazırım ben. Yolu beraber bulalım, birlikte yürüyelim.
Bazen yürümek bazen koşmak, bazen ilerlemek bazen durmak, bazen varmak bazen de kaybolmak demek dünya; birlikte bilelim.
Kaç gün daha sürer ki bu yolculuğumuz? Adımlarımız ziyan olsun istemem…
Aramak, aramak, nihayetinde bulmak...
Yürümek, yürümek, ilerlemek…
İlim değil irfan… Marifetle beraber hikmet… Hidayetle beraber istikamet diliyorum. İkimiz için de… Ve üçümüz için... Ve hepimiz için...
İnandığım tek şey hayata dair,iyilerin eninde sonunda kazandığı,,çünkü onlar olan biten her şeyde sadece ve sadece Rablerinin rızasını aramışlardır,,vazgeçseler de,devam etselerde...Ümitsiz olmayı sevmiyorum,her şeye rağmen bir çıkış yolu olduğunu,öyle veya böyle hedefe götürdüğünü de biliyorum,,,Madem ki geldik,gidilecek ya,,bu gidişide tüm sevdiklerimle aynı yere vararak bitirmek isyiyorum,,Bu yüzden herkese bir umut ışığı olarak bakıyorum,karanlık yolları mızı aydınlatacak...Dostlarla güzelleşen,hakiki Dosta götüren yollarımız,yüreklerimiz açık olsun...Kalemine,yüreğine sağlık canım.
YanıtlaSil