Ana içeriğe atla

Bekleyin(!)

Görüntünün olası içeriği: 1 kişi

Gazze’de, Keşmir’de, Cezayir’de, Şam’da, Dakka’da ...

Afrika’da, Çeçenistan’da, Etiyopya’da, Patani’de ...
Biraz daha dayanın... 
Dayanın! Direnin! Bekleyin!
Elbet geleceğiz... Bekleyin! 
Mücadelemizle, müjdelerimizle geleceğiz.
Zulümler karşısında susamayanlarız biz. Haksızlığa göz yumamayanlar, onursuzluklara sessiz kalamayanlarız.
Bekleyin!
Zillete boyun eğemeyiz biz. Vakarımızla geleceğiz.
Çok çalışıyoruz, çok yoruluyoruz; gecikmemiz bundan.
Çok yoruluyoruz; gücümüz yettiği halde yapmadıklarımız da yoruyor bizi; inanın.
Bekleyin!
Kendi dünyamızı kurtardığımızda sizi kurtarmaya geleceğiz.
Kendi yaşam mücadelemizden vakit bulduğumuz an geleceğiz.
Şikâyetlerimizi, feryat figan hallerimizi bırakıp geleceğiz.
Birbirimize olan kininimiz, nefretimiz ve kibrimiz bittiğinde geleceğiz.
Eylemlerimiz hakikileştiğinde, sloganlarımız samimileştiğinde ve imanlarımız sahihleştiğinde geleceğiz.
Platformları bırakıp, bildirileri kesip, kuru beddualarımızdan vazgeçip geleceğiz.
Bekleyin!
Matematikten, edebiyattan, felsefeden, sanattan vakit bulduğumuz an geleceğiz.
AVMlerden, restoranlardan, kafelerden kurtulduğumuz an geleceğiz.
Ruhumuzun köleliğini azat edip, ayaklarımızın zincirlerini çözüp geleceğiz.
Gündemden de, siyasetten de vakit bulup geleceğiz.
Amerikan rüyalarından uyandığımızda geleceğiz.
Aksa’nın yollarını adımlayıp geleceğiz.
Biraz da; körelmiş gözlerimiz gördüğünde, duymayan kulaklarımız duyar olduğunda, ruhlarımız canlandığında, vicdanlarımız dirildiğinde ve yüreklerimizi de dirilttiğinde gelebileceğiz.
Ahdimiz hatırımıza geldiğinde ve de yüzünüze bakmaya yüz bulduğumuzda gelebileceğiz.
Coğrafyalarımız tamamen viran olmadan, kuşatmalar bitmeden, ölümleriniz tükenmeden geleceğiz!
Geleceğiz ve kalanlarınızı kurtaracağız kurşunlardan, varil bombalarından...
Emperyalistlerin soyu tükenmeden, zalimler kana doymadan geleceğiz.
Orta Doğu çocuklarının gözyaşları kurumadan geleceğiz.
Can çekişen bebekler son nefesini vermeden, en küçüğünüz vurulmadan, minicik bedenlerin cenaze namazı kılınmadan geleceğiz.
Son kız kardeşimizin namusu da küffar ordularına teslim edilmeden yetişeceğiz.

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Öğütler XXIX

  Sevgili oğlum, Henüz küçücükken sen, her şeyini ben yapayım isterdim. Seni kimseye bırakmayayım, her halini ben göreyim, ben hep yanında olayım... Ben koruyayım, ben kollayayım... Ben yeteyim, ben yetişeyim, ben yetiştireyim… Sana dair hiçbir anı kaçırmayayım. Düşününce, ‘oyuncağını uyurken bile yanından ayırmak istemeyen çocuk gibi’ belki. Sonra büyüdüm. Seninle büyüdüm ben de… Ve şimdi kız kardeşin büyüyor. Sen yürümeyi öğrenirken ben bırakmayı, sen konuşmayı öğrenirken ben susmayı, sen kendini bulurken ben yavaşça seni serbest bırakmayı öğrendim. Ve şimdi; ‘ben olmasam da yanınızda güzel insanlar olsun’ yanınızda istiyorum. Ben yanınızda olmasam da güvende olun. Ben kimim ki? Bazen ben yanınızda olsam bile koruyamam ki... Sevgili oğlum, çiçek kızım, Ben toprak olsam, siz güzel çiçeklerim; zamanla havaya, ışığa, gökyüzüne yöneleceksiniz. Topraktan bağımsız büyüyeceksiniz, yalnızca kökünüz kalacak bende. Ben bir koza olsam, siz mucize bir tırtıl; benden çıkıp kanatlanıp u...

Bahçemde Çiçekler Açtı

  Bahçemde çiçekler açtı, yüreğime bahar geldi. İçim renklendi, gönlüm şenlendi. Gözlerim yeşerdi, kalbim tazelendi. Yumuşadım, anladım, öğrendim. Büyütmedim büyüdüm. Benim istediğim zaman benim istediğim şekilde açmadı. Rabbimin istediği zaman, Rabbimin istediği şekilde, onun istediği renkte, onun istediği şekilde… Bahçemde iki çiçek açtı. Yerini sevdi mi? Işığı iyi mi? Toprağı ne zaman değişecek? Hangi gübre verilecek? Hep tedirgindim… Hassasiyetle sakındım börtüden böcekten. Rüzgârdan korudum, ayazda kalmasın diye ya örttüm ya örtü oldum kimi zaman. Güneşte kalmasın diye ya gölge buldum ya da gölge oldum. Güneşin, ışığın, suyun bile fazlasından sakındım. Nice kez korktum soldurursam diye… Bakımıyla, çapasıyla, budamasıyla yorulduğum da çok oldu. Üstüm başım toprağa bulandı, kirlendi de çoğu zaman. Kimi zaman belimi de büktü, ağrıttı. Kimi zaman kimi dalı, kimi yaprağı ellerime kopuverdi de nasıl içim gitti, zor dayandım.  Bazen çok suladım, bazen susuz bıraktım. Oysaki kend...

Dava Kardeşliği

Yan yana, sırt sırta, omuz omuza, dua duaya... Yürek yüreğe... Sen, ben yok! ‘Biz’ varız ve ‘dava’mız... Ve yol gösteren sevdamız... Biriz, beraberiz! Kardeşiz! Kan bağıyla değilse de gönül bağıyla... Bazen sevinçle, bazen kederle... Bazen umutla, bazen hüsranla... ‘Daha iyisi’, ‘en iyisi’ telaşıyla... Söz verdik! Vicdan rahatlatmaya değil samimiyetle yaşamaya... Sözleştik! Ucundan tutarak değil; adanarak, adayarak... Mevzu derin, menzil uzak, vakit dar, azık az... Vakit dar! Zaman kaçmasın, durduralım. Yıllar geçmesin, yakalayalım. Gülmelerle, eğlenmelerle, hatta sevmelerle oyalanmayalım. Havadan sudan konuşmayalım. Ne kalacak hepsinden geriye? Ne kalır bizden geriye? Seherler uyumak için değil, kalkalım. Gündüzler yetmiyorsa geceleri yaşayalım. Yaşayalım; yaşamaksa en uzununa talip olalım daha çok salih amel için, daha salih ameller biriktirmek için... Ve ölümse de en yiğitçesine, en şehitçesine hem de tereddütsüz talip olalım hiç ölmemek için... Randevu defterimiz hep dolu olsun....