Şikayet

Yüreğimi nereye döneceğimi, yüzümü nereye çevireceğimi, ne yapacağımı şaşırmışım.
Omuzlarıma ağır geliyor başım, taşıyamıyorum.
Kırılmış, dökülmüş, yıpranmış, eğilmiş, bükülmüş ve üzülmüş, bozulmuş bir ağırlık var sol yanımda, onu da taşıyamıyorum. 
Bir yönü adımlıyorum.
Yol çok uzun. 
Yol çok zor.
Yolcular da öyle...
Ve ben haritasını kaybetmiş yabancı gibi yürüyorum.
Bilmediğim bir çöle düşmüşüm gibi bakıyorum karmakarışık bu çağa
ve uçsuz bucaksızlığında kayboluyorum.
Rüzgârlarla siliniyor ayak izlerim, geri dönemiyorum.
Yürüsem de dursam da fark etmiyor.
Gözlerimin feri kalmamışlığıyla zihnimin umutsuzluğu, yüreğimin yorulmuşluğu kol kola giriyor.
Sabra niyetleniyorum, güçsüzlüğüm karşıma çıkıyor
ve iradesizliğim... Savsaklayışlarım, yalpalayışlarım, şaşkınlıklarım... İç savaşlarım...
İnsanım.
Öyle çok insanım ki...
Bağlanmam gerekeni kıyısından, köşesinden, ucundan zar zor yakalayabiliyorken
bağlanmamam gerekene bağlanıvermişim bir de bakıyorum.
Unutmak isteyip unutamadıklarım ve unutmamak isterken unutmuş olduklarım kavgaya tutuşuyor.
Karşı çıkmak istediklerime karşı çıkamıyorum.
Kurtarmak istediklerimi kurtaramıyorum, kendimi bile...
Eğrileri doğrultamıyorum, dünyayla bükülen belimi bile...
‘Hayatta kalma mücadelesi’ istemiyorum ama ‘hayatın ötesi’ de korkutuyor beni.
Yetişmek istiyorum hayatın hızına ama yeterince hızlı koşamıyorum.
Koşarken düşüyorum,
düşünce kalkamıyorum
ve kalkınca düşmem sanıyorum, yine düşüyorum.
Zamanı durdurmaya çalışıyorum, o da olmuyor.
Kullarınla da anlaşamıyorum Rabbim!
Kullarınla anlaşamıyorum...
“İyiliğin karşılığı bu dünyada hep iyilik olmuyor” diye fısıldasam da benliğime, kabul ettiremiyorum.

Bazen ağlayamıyorum
ve bazen de ağlayamadığıma ağlamak istiyorum.
Bazen de ağlamamak istiyorum ama ağlayıveriyorum.

Dünya çok kalabalık Rabbim!
Gürültüsünden içimin sesini duyamıyorum.

Ama sen işitensin Rabbim, değil mi?
İşitirsin sen beni, bilirim...

“İnnemâ eşkû bessi ve hüzni illallah.”
“Ben hüznümü ve kederimi yalnızca Allah’a arz ederim.
(Yusuf/86)

"Ennî maglûbun fentasır."
"Ben yenik düştüm, bana yardım et!"
(Kamer/10)