Ana içeriğe atla

...yok!

Görüntünün olası içeriği: bir veya daha fazla kişi

Ölümü unutmak yok!

Hayatı dünyadan ibaret sanmak yok!
Dünyaya bağlanmak yok!
Dünyaya aldanmak yok!
Faydasız işlerle oyalanmak yok! 
Modern zamanlara kanmak yok!
Fani hesaplara, geçici heveslere gömülmek yok!
Cehalet yok!
Cahiliyyeye özenmek yok!
Çocukluğunun masumiyetini kaybetmek yok!
Kalbini ve imânını kirletmek yok!
Harama bakmak yok!
Alışmak asla yok!
Gözyaşlarını kurutmak yok!
Kuru ağıt yok!
Riya yok!
Gösteriş yok!
Geçmişe üzülmek yok!
Geleceğe kaygı yok!
Bir imtihanla sarsılmak yok!
Kurban edememek, gerekirse kurban olamamak yok!
Tereddüt yok!
Ferasetsizlik yok!
Basiretsizlik yok!
Tedbirsizlik yok!
İradesizlik yok!
Samimiyetsizlik yok!
Merhametsizlik yok!
Firavunlaşmak yok!
Adaletsizliklere boyun eğmek yok!
Küfre, küffara göz yummak yok!
Zalime, zulme arka çıkmak yok!
İçinde hiçbir puta yer yok!
Allah’tan gayrısına itaat yok!
Engellere, zincirlere, prangalara teslim olmak yok!
Çağın ‘olan’larına ‘olur’ gözüyle bakmak yok!
Gözlerini kapamak yok!
Bakar körlük yok!
Çoğunluklara uymak yok!
Kalabalıklara inanmak yok!
Ahdi bozmak yok!
Dönmek yok!
Vazgeçmek yok!
Yılmak yok!
Korkmak yok!
Geri dönmeyi düşünmek bile yok!
Kaçmak hiç yok!
Çaresizlik yok!
Ümitsizlik yok!
Umutsuzluk yok!
Karamsarlık yok!
Duasızlık yok!
Durup beklemek yok!
Yavaşlamak yok!
Ertelemek yok!
Mazeret yok!
Uykulara alışmak yok!
Sabahlara kadar deliksiz uyumalar yok!
Ayakta uyumak hiç yok!

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Öğütler XXIX

  Sevgili oğlum, Henüz küçücükken sen, her şeyini ben yapayım isterdim. Seni kimseye bırakmayayım, her halini ben göreyim, ben hep yanında olayım... Ben koruyayım, ben kollayayım... Ben yeteyim, ben yetişeyim, ben yetiştireyim… Sana dair hiçbir anı kaçırmayayım. Düşününce, ‘oyuncağını uyurken bile yanından ayırmak istemeyen çocuk gibi’ belki. Sonra büyüdüm. Seninle büyüdüm ben de… Ve şimdi kız kardeşin büyüyor. Sen yürümeyi öğrenirken ben bırakmayı, sen konuşmayı öğrenirken ben susmayı, sen kendini bulurken ben yavaşça seni serbest bırakmayı öğrendim. Ve şimdi; ‘ben olmasam da yanınızda güzel insanlar olsun’ yanınızda istiyorum. Ben yanınızda olmasam da güvende olun. Ben kimim ki? Bazen ben yanınızda olsam bile koruyamam ki... Sevgili oğlum, çiçek kızım, Ben toprak olsam, siz güzel çiçeklerim; zamanla havaya, ışığa, gökyüzüne yöneleceksiniz. Topraktan bağımsız büyüyeceksiniz, yalnızca kökünüz kalacak bende. Ben bir koza olsam, siz mucize bir tırtıl; benden çıkıp kanatlanıp u...

Bahçemde Çiçekler Açtı

  Bahçemde çiçekler açtı, yüreğime bahar geldi. İçim renklendi, gönlüm şenlendi. Gözlerim yeşerdi, kalbim tazelendi. Yumuşadım, anladım, öğrendim. Büyütmedim büyüdüm. Benim istediğim zaman benim istediğim şekilde açmadı. Rabbimin istediği zaman, Rabbimin istediği şekilde, onun istediği renkte, onun istediği şekilde… Bahçemde iki çiçek açtı. Yerini sevdi mi? Işığı iyi mi? Toprağı ne zaman değişecek? Hangi gübre verilecek? Hep tedirgindim… Hassasiyetle sakındım börtüden böcekten. Rüzgârdan korudum, ayazda kalmasın diye ya örttüm ya örtü oldum kimi zaman. Güneşte kalmasın diye ya gölge buldum ya da gölge oldum. Güneşin, ışığın, suyun bile fazlasından sakındım. Nice kez korktum soldurursam diye… Bakımıyla, çapasıyla, budamasıyla yorulduğum da çok oldu. Üstüm başım toprağa bulandı, kirlendi de çoğu zaman. Kimi zaman belimi de büktü, ağrıttı. Kimi zaman kimi dalı, kimi yaprağı ellerime kopuverdi de nasıl içim gitti, zor dayandım.  Bazen çok suladım, bazen susuz bıraktım. Oysaki kend...

Dava Kardeşliği

Yan yana, sırt sırta, omuz omuza, dua duaya... Yürek yüreğe... Sen, ben yok! ‘Biz’ varız ve ‘dava’mız... Ve yol gösteren sevdamız... Biriz, beraberiz! Kardeşiz! Kan bağıyla değilse de gönül bağıyla... Bazen sevinçle, bazen kederle... Bazen umutla, bazen hüsranla... ‘Daha iyisi’, ‘en iyisi’ telaşıyla... Söz verdik! Vicdan rahatlatmaya değil samimiyetle yaşamaya... Sözleştik! Ucundan tutarak değil; adanarak, adayarak... Mevzu derin, menzil uzak, vakit dar, azık az... Vakit dar! Zaman kaçmasın, durduralım. Yıllar geçmesin, yakalayalım. Gülmelerle, eğlenmelerle, hatta sevmelerle oyalanmayalım. Havadan sudan konuşmayalım. Ne kalacak hepsinden geriye? Ne kalır bizden geriye? Seherler uyumak için değil, kalkalım. Gündüzler yetmiyorsa geceleri yaşayalım. Yaşayalım; yaşamaksa en uzununa talip olalım daha çok salih amel için, daha salih ameller biriktirmek için... Ve ölümse de en yiğitçesine, en şehitçesine hem de tereddütsüz talip olalım hiç ölmemek için... Randevu defterimiz hep dolu olsun....