Birkaç Hoş Sadâ

    Doğdun, günlerimi heyecanlandıran, düşlerime nice umut dolduran, gözümü de gönlümü de aydın kılan bir doğumla doğdun oğlum. Lakin hüznüme hüzün derdime de dert katan, omuzlarımı çökertip saçlarımı ağartan bir doğumla doğdun. Fısk dolu, fesat dolu, fıtratından fersah fersah uzaklaşmış insanlarla dolu bir çağa doğdun oğlum, ne yazık ki... Sen ne kadar 'tahir'sen, o kadar kirli bu dünya da. Sen ne kadar masumsan o kadar günahkâr… Bütün kötülükleri bu çağa sığdırmışlar gibi... Ta yüreğimi tutuşturan bir ateşin içine doğdun oğlum. Ellerime bırakılan kıymetli bir emanetle alevlerin ortasında kalakalmış gibi bakıyorum olan bitene. Maruz kaldığı dumandan yaşarmış gözlerle bakıyorum sana. 'Üf'lemekle sönmüyor, gözlerimin yaşları yetmiyor, ateşi söndürecek gücüm yok benim. 'Gücün sahibi'ne açılan ellerimde dualarım var sadece. Üflememe kuvvet diliyorum. Ateşi söndürmeye taşıdığım damlalara bereket diliyorum. Kendimi emin kılmak ve ehlimi de korumak, seni korum...