ASLINDA HER ŞEY YOLUNDAYDI. ODTÜLÜ MÜSLÜMANLAR SESSİZDİ, SAKİNDİ, KENDİ HALİNDEYDİ. - Bugün öğle’yi ne yapacağız? İlk arada mı kılalım, ikinci arada mı? Yetişebilir miyiz acaba? Olmadı ilk arada gider abdest alır geliriz, ikinci arada da namazı kılarız. - A1’de eylem varmış bugün, A4’ten çıkalım diyoruz, ne dersin? - Hoca erken bırakır mı acaba? Namaza çıkışa yetişir miyiz? - Aaaa bak, 17.section da programa uyuyor. + Yok kardeş, tam öğle-ikindi arası o. Namazı nerede kılacağız, öğle gidiyor… - Kardeş oda arkadaşın problem çıkarıyormuş galiba namaz konusunda. Allah kolaylık versin, işin zor. - Sınav 17:40’taymış. 2 saat sürerse akşam kaçıyor, ne yapacağız? + Erken çıkarız biraz, ne yapalım... - Dağıttıkları bildiriyi gördün mü?! Resmen hakaret etmişler bize... Çok sinirim bozuldu görünce. “AMA BU BÖYLE OLMAZ Kİ!”, DEDİ İÇLERİNDEN BİRİLERİ. BİRLİKTE BİR ŞEYLER YAPMAYA NİYETLENDİLER BESMELELERLE… - Yurtlara mescid açtırmak için imza topluyoruz, destek vermek ister misiniz? - Kardeş, duyd...
Bâki kalacak birkaç hoş sadâ... Ölüp gittiğimde ardımda bir mezar taşından fazlasını bırakmak istiyorum zîrâ...