Birkaç Hoş Sadâ

Bir Şubat günü daha şehadete uyanan sabahlarda, bundan önce de nice Yusufları ağırlayan o zindanlarda... Ayrılığın olmadığı cennetin kapısı na değin sürecek bir ayrılık değiyor kavuşmayı bekleyen gönüllere hem de hakiki vuslatın gölgesinde... Bugün, nicelerini ölümsüzlüğe uğurladığımız o yerde; hem de tüm dünyanın gözleri önünde; gidenlere değil kalanlara yanıyoruz, gidemeyenlere ağlıyoruz... Bugün en çok öfke dolu yumruklar yakışıyor avuçlara; dualardan sonra; ve titreyen gözyaşları çaresiz bakışlara... Bugün, ölümsüzlüğün tesellisi yüreklerde; ağıtlar değil dualar ve zalime lanetler dillerde... Nice Yusuflar uğurlanırken darağaçlarına,  Yakupça sabırlar düşüyor hüznünü de kederini de yalnızca Rabbine arz etmeyi bilenlerin payına. Ahitlerine vefa, sevdalarına sadakat, imanlarına ispat gösterenler; yiğitlerin, şehitlerin gittiği yere giderken, Yakupça sabırlar düşüyor kalanlara. Çığlık çığlık dualar düşüyor izzetli ölümlere özenenlerin ve bu yolda vazgeçme...